سخن دانی

در را باز میکنم. پله ها را میگیری و بالا میروی. میگویم مواظب باش بسم الله بگو. و تو با زبان کودکانه ات چیزی زمزمه میکنی. پشت در خانه ی مامانی که میرسی در میزنی. و صدای مامانی می آید که با اشتیاق میگوید: کیه کیه در میزنه؟ و تو ای زیباترین گل بهشتی من پاسخ میگویی: منم منم آقا گرگه!!!

چقدر خداوندگار مهربان را در هر ثانیه شکر کنم حق مطلب را ادا کرده ام که تو را به ما داد تا چلچراغ خانه مان باشی و باغ زندگیمان را مصفا و معطر کنی؟

ممنونم مهربان آفریدگارم، سپاس.